بررسی توان توسعه اکولوژیکی و آمایش حوضه آبخیز قوری چای استان گلستان با روش کیفی قیاسی

آمایش سرزمین علمی است که با توجه به ویژگی¬های اکولوژیک سرزمین و شرایط اقتصادی- اجتماعی آن، نوع استفاده بهینه از سرزمین را مشخص می¬سازد. در آمایش حوضه آبخیز قوری¬چای به مساحت 24039 هکتار شش نقشه پایه اطلاعاتی شامل نقشه¬های طبقات ارتفاع از سطح دریا، درصد شیب، جهت شیب، تیپ خاک¬ها، تیپ و تراکم پوشش گیاهی به روش دوتایی با هم ترکیب شده و نقشه واحدهای زیست محیطی نهایی به دست آمد. در محیط gis در فرآیند آمایش سرزمین، 1921 اکوسیستم خرد یا واحد زیست محیطی مشخص گردید. برای این اکوسیستم¬های خرد نیز ارزیابی توان اکولوژیک برای کاربری¬های کشاورزی و مرتعداری، جنگلداری، تفرج گسترده و متمرکز، آبزی¬پروری، توسعه شهری و روستایی و حفاظت صورت گرفت. در نهایت کار آمایش، از کل مساحت منطقه 3/12 درصد به کشاورزی و مرتعداری، 4/0 درصد به تفرج گسترده، 5/52 درصد به جنگلداری، 1/1 درصد به آبزی¬پروری، 7/1 درصد به توسعه شهری و روستایی و 32 درصد به حفاظت اختصاص پیدا کرد. با توجه به استعداد و پتانسیل بالای اکثر سطح منطقه به کاربری جنگلداری، بیشترین سطح اراضی برای این کاربری به دست آمد. جهت جلوگیری از تخریب سرزمین مذکور باید اقدامات اساسی برای جلوگیری از ادامه روند تخریب جنگل انجام شود. برای جلوگیری از ادامه روند بهره¬برداری غیر اصولی از جنگل، باید بهره¬برداری¬های جایگزین دیگر از عرصه را نیز پیشنهاد کرد که معیشت اجتماعی و اقتصادی مردم ساکن در آن به خطر نیافتد. بنابراین بر اساس نتایج حاصل از فرایند آمایش سرزمین کاربری¬های جدید آبزی پروری و تفرج گسترده برای منطقه پیشنهاد شده است.